5 opinii dla Matka siedzi z tyłu. Opowieści z d**y wzięte

1. 

   Oceniono 5 na 5

   Katarzyna – 1 marca 2022

   Czytuje różne rzeczy. Te mnie i bardziej ambitne. Pozycje z samorozwoju i niekoniecznie. Najwięcej tego co na MP3 niektore wydawnictwa dzielnie wrzucają. Los mnie ożenił z samochodem i jakoś ten zwiazek osłodzić trzeba. Ksiazke odkryłam przypadkiem, skanując po raz setny swój ulubiony sklep z audiobookami.
   Tą pozycje ciężko sklasyfikować. Ona się wymyka prostemu podziałowi. Jedno jest pewne, wrócę do niej na pewno. Jest jak ulubiona potrawa z dzieciństwa. Niby prosta a taka pyszna

2. 

   Oceniono 5 na 5

   Beata – 22 stycznia 2022

   Kiedy wracasz wieczorem do domu i po otwarciu drzwi słyszysz głośny śmiech, czasem przechodzący w prawdziwe rżenie, to niechybny znak, że Matka jest w czytaniu. W naszej rodzinie to jedna z tych książek, które leżą pod ręką, bo przydaje się każdemu w chwili, gdy potrzeba złapać trochę dystansu do życia. A wtedy proszę – innym zdarzają się gorsze historie. Inni to dopiero wtopili. I jeszcze można o tym opowiadać z tą wyjątkową ironiczną pogodą ducha. Taki domowy lekarz nastrojów. Już nie możemy się doczekać następnej książki Pani Joanny.

3. 

   Oceniono 1 na 5

   michalcosieskichal – 15 stycznia 2022

   Przemyślenia i komentarze przypadkowej Joanny. Ani szczególnie oryginalne, ani szczególnie dowcipne. Ot, takie jak przy co drugim stole w Polandii. Humor i język na poziomie przeciętnego bloga, czy stand’upa. Nijakość i prostactwo wznosimy do rangi sztuki. To ma być literatura…? To ja dziękuję…

4. 

   Oceniono 4 na 5

   @nataliicodziennosc – 13 września 2021

   Po przeczytaniu pewnej recenzji tej oto książki, wypadałoby abym o sobie pomyślałam, że jestem (uogólniając) żałosna, niedojrzała i śmieję się z kretyńskich rzeczy. Może nawet powinno być mi wstyd… Biustu obijać sobie nie będę, wstyd mi nie jest. Dojrzała i odpowiedzialna byłam już w przedszkolu, książki czytam różne różniste a śmiać potrafię się i z siebie i z pisania Joanny choć wyjątkowo poważny ze mnie człowiek. Jednak właściwie bardziej kobieta, to nie wiem czy też człowiek. Tak, to był mój czas (nawet nasz, bo czytałam mężowi i też jest pewnie lekko upośledzony, bo jego też bawi). Mam tyle swoich własnych, osobistych zmartwień, mam dni, w które nie jest mi w ogóle do śmiechu, że ta książka jest moim wybawieniem. Czytuję sobie te historie życiem pisane, wracam do jednych, kartki przewracam, mam swoje ulubione ale i takie które mnie nie bawią. Czytam i kij w tyłku mi się luzuje, czytam i wiem, że ta książka powstała aby przynieść oddech a nie zastanawiać się nad walorami ąę-literackimi. Ze stron płynie zwyczajne życie. Bywają głupie, żenujące, zabawne, niektóre nawet “dramatyczne” w swym przebiegu ale przecież takie jest życie. Toczy się, czasami wymyka, czasami głupotę walniemy, wstydzić się musimy, z innych podśmiechujemy. Ale podane tak, że pysk się cieszy, nawet kwadrans wystarczy. To krótkie rozdziały, każdy o czymś innym, czytać nie trzeba po kolei, nawet zakładki nie potrzebujecie. Polecam, kto ma dystans tak do słowa pisanego jak do siebie samego, niech spróbuje. I nie, nie musi się podobać, obowiązku nie ma ale czasy nie sprzyjają a te kilkadziesiąt kartek MOŻE wprawić w lepszy humor. Może warto zaryzykować?
   Ps. Joanna, gdybym ja tylko miała wrotki…

5. 

   emi__czyta – 3 sierpnia 2021

   ,,Matka siedzi z tyłu. Opowieści z d**y wzięte” Joanna Molosa-Rykalska
   ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10⭐
   81/2021
   ·
   Mistrzyni ciętego humoru, słownej szermierki i jechania po bandzie!
   Poznajcie Joannę. To Bareja w spódnicy – w loży szyderców czuje się jak ryba w wodzie. Siedzi z tyłu, ale czujnym okiem skanuje każdą sferę życia. Wykpi, obśmieje, wścieknie się, sama niejedną gafę palnie, czasem zagra na nerwach, ale robi to z wdziękiem i polotem, jakich mało. Gdy trzeba, to i szpagat zrobi, choć woli być luźna jak guma.
   Zawodów ma kilka, a jeden z nich to matka. Może i pogdera, ale tak naprawdę można z nią konie kraść. Nigdy cię nie oszuka – zawsze powie, że przytyłaś. Z niejednego pieca chleb jadła i chyba nic jej nie zaskoczy. Śmiech jest jej niezbędny do życia jak powietrze, bez niego się dusi.
   To idealna lektura dla tych, którzy chcą sobie odpuścić. Dla zmęczonych codziennością, dla wszystkich, którzy mają chęć wdziać Kuboty, wyciągnięty dres i popijając „ekspresso” lub modżajto zanurzyć się w absurdalnym i pełnym przygód świecie absurdu i groteski.
   ·
   Genialna! Ciężko mi wam zdradzić fabułę, bo jest to książka o wszystkim i o niczym, ale jeśli lubicie się śmiać, a czasem wręcz płakać ze śmiechu to musicie ją przeczytać! Sama sceptycznie podchodzę do tego typu książek, ale ta jest świetna! Jeśli macie dystans do siebie i życia to lektura dla was. Ogromna dawka humoru, groteski i absurdu. Z pewnością będę do niej wracać, gdy będę miała gorszy humor ?❤
   ·
   ·
   ·
   Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu @wielkalitera