Amalie Skram

Amalie Skram (1846–1905) – norweska pisarka, najwybitniejsza przedstawicielka naturalizmu w literaturze norweskiej. Jej twórczość, oparta na wątkach autobiograficznych, jest przeniknięta poczuciem beznadziejności i pesymizmu. W cyklu powieściowym Hellemyrsfolket (Ludzie z Hellemyr, t. 1–4, 1887–1898) autorka ukazała wpływ tradycji i środowiska na losy jednostek i pokoleń, przedstawiła dzieje rozpadu i upadku rodziny rybackiej z okolic Bergen. Twórczość Skram została doceniona dopiero po jej śmierci, dziś dziś jej twórczość czytana i interpretowana jest przede wszystkim z perspektywy feministycznej.