Gdyby sztuka filmowa odwoływała się do zmysłu węchu – innymi słowy, gdyby filmy pachniały – obrazy takie jak Slumdog. Milioner z ulicy nie zdobywałyby Oscarów. Smród nędzy źle by się łączył
z zapachem ciepłego popcornu.
Arundhati Roy, pisarka zaangażowana społecznie i politycznie, autorka głośnej powieści Bóg rzeczy małych, w trzech esejach wchodzących w skład „Indii rozdartych” (Wojna ministra Chidambarama,
U boku towarzyszy, Skapująca rewolucja) odważnie i bezlitośnie rozprawia się z wyobrażeniami
na temat tego kraju. Poddaje ostrej krytyce funkcjonowanie państwa, hipokryzję rządzących, powszechną korupcję, łamanie praw człowieka oraz całkowity brak pomysłu na to, jak ma wyglądać polityka społeczna wobec najuboższych.
Czyni to w imieniu tych, którymi nikt się tu nie interesuje. Staje po stronie najsłabszych, wykluczonych, sponiewieranych obywateli swojego kraju. Pochyla się nad ich cierpieniem i próbuje zrozumieć,
jak doszło do tego, że tak silne konflikty wewnętrzne rozdzierają Indie, aspirujące do miana nowoczesnej demokracji. Dlaczego, jeśli jest tak dobrze, obywatele występują zbrojnie przeciwko rządzącym, a rządzący odpowiadają siłą, traktując obywateli jak terrorystów, nie próbując zrozumieć ich racji. Obserwujemy demokrację, która zwraca się przeciw samej sobie i próbuje pożreć własne członki. Ze zdumieniem patrzymy, jak owe członki odmawiają współpracy i nie dają się pożreć.
Książka Roy to wstrząsający obraz współczesnych Indii targanych niepokojami. To również ostry, acz merytoryczny atak pod adresem władz przyzwalających na to, by setki milionów Hindusów żyły
na marginesie społeczeństwa.
Dla zainteresowanych – fragment książki do przeczytania znajduje się tutaj:
http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/czytaj-dalej/20140304/roy-indie-bogowie-na-sprzedaz
