Anna i Pan B.

3 reviews for Anna i Pan B.

1. 

   Oceniono 5 na 5

   criminal.book – 2025-01-14

   Nie jest łatwo napisać o książce, której autorem jest “pan od polskiego”, no ale spróbuję…

   K. jest neurotycznym pisarzem. Sfrustrowanym wiecznym chłopcem i marzycielem. Dręczy go samotność i poczucie pustki. Jest pełen wewnętrznego niepokoju, który usiłuje wyciszyć, trzymając się codziennej rutyny, porządku i okoliczności, które dobrze zna. Po jednym ze spotkań autorskich przyjmuje zaproszenie od swojej fanki i udaje się w spontaniczną podróż do Pilchowic. Po drodze spotyka tajemniczego Pana B., który jest bardziej wytworem umysłu K., złudą, aniżeli realną osobą. Zarówno Anna, jak i Pan B. pozwalają K. wniknąć w głąb siebie, rozebrać myśli i nabrać dystansu do swojego życia, zrozumieć, co jest jego istotą.

   To świetna, skondensowana proza, z mnóstwa niedopowiedzeń i urwanych myśli tworząca nie całkiem realny obraz czterech tygodni z życia K., który karmiąc się historiami innych, próbuje odnaleźć w nich klucz do samego siebie.

   To powieść wręcz przesycona egzystencjalizmem, naszpikowana przeżyciami i odczuciami, oddychająca życiem wewnętrznym K., otulająca trudnymi, choć trochę zawoalowanymi emocjami. Wiele w niej istotnych przemyśleń i trafnych porównań.

   Niemal od początku lektury towarzyszyło mi dziwne i trochę męczące uczucie czytelniczego déjà vu, ale wreszcie wiem, dlaczego. Proza Kuby bardzo przypomina mi twórczość Patricka Modiano i trochę go naśladującego Antoine Lauraina. Tak samo nierzeczywista, nostalgiczna, trochę ponura, prosta w przekazie, a jednocześnie głęboka w wyrazie. I to ciągłe uczucie, że wkradam się nieproszona w tę opowieść, podglądam bohaterów, że wyczytując kolejne linijki, zagarniam dla siebie elementy historii, która nie należy do mnie.

   Kończąc, dodam: urzekła mnie cała historia związana z Baudą. Mimo że opowidziana lekko, mimo że o miłości i pożądaniu, to jednak tragiczna i jakoś tak beznadziejnie smutna. No i obraz Krakowa… jakże prawdziwy, choć nie całkiem piękny…

2. 

   Oceniono 5 na 5

   Piotr Nowiński – 2025-01-08

   Kiedy zacząłem czytać tę książkę, od razu wciągnęła mnie jej wyjątkowa fabuła! 🌟 Historia K. jest tak złożona i wielowarstwowa, że przy każdym rozdziale odkrywałem nowe aspekty jego psychiki i życiowych wyborów. Czytanie o wewnętrznych zmaganiach K. i jego relacji z Anną oraz Panem B. to prawdziwa podróż po ludzkich emocjach, która za każdym razem budziła we mnie głębsze refleksje na temat miłości, strachu i nadziei. 😌💔

   Jakub Zając w niesamowity sposób ukazuje, jak ciężko jest być sobą i jak wiele wysiłku wymaga odnalezienie własnego miejsca w świecie. 🌍✨ Nie boi się poruszać trudnych tematów, takich jak alienacja, osobiste traumy, oraz skomplikowane relacje międzyludzkie.
   Jego styl pisania jest zarazem liryczny i przystępny, co sprawia, że każda strona przyciąga uwagę czytelnika. Zdecydowanie zachęcam każdego do przeczytania tej powieści, ponieważ dotyka ona bardzo uniwersalnych prawd o życiu, które rezonują z doświadczeniami wielu z nas. 📖💫

   Postacie są tak dobrze zarysowane, że niemal czujemy ich obawy i radości na własnej skórze! 🤗 Z każdym kolejnym spotkaniem z K. czy Anną, stajemy się coraz bardziej zaintrygowani ich wewnętrznymi demonami oraz tym, jak wpływają one na ich relacje. Każdy rozdział to krok w stronę odkrywania nie tylko tajemnic K., ale także uniwersalnych prawd o miłości, przyjaźni i przebaczeniu. ❤️ Zakończenie tej opowieści zaskakuje, ale jednocześnie pozostawia czytelnika z uczuciem satysfakcji i nadziei na lepsze jutro.

   Podczas czytania, wiele razy zatrzymałem się, żeby przemyśleć niektóre fragmenty, które naprawdę mnie poruszyły. 🤔✍️ To książka, która zostaje z nami na dłużej, prowokując do refleksji o własnym życiu! 🌈 Każdy czytelnik znajdzie w niej coś dla siebie, a emocjonalne bagaże K. mogą stać się lustrzanym odbiciem naszych własnych doświadczeń. Czytając ją czułem, że autor doskonale rozumie ludzką naturę i zawirowania, które ją kształtują.

   Na pewno podzielę się jeszcze kilkoma przemyśleniami na moim profilu, ale już teraz mogę powiedzieć, że ANNA I PAN B. to powieść, którą warto mieć w swojej kolekcji. 📚❤️ To nie tylko książka, to emocjonalna podróż, która otwiera drzwi do głębszego zrozumienia siebie i innych.

3. 

   Oceniono 5 na 5

   d1meq – 2025-01-05

   „Anna i Pan B.” Jakuba Zająca to opowieść o zagubieniu, samotności i potrzebie zrozumienia samego siebie. Główny bohater, K., młody pisarz po odwyku i rozstaniu, znajduje się na życiowym zakręcie. Jego podróż z Anną, tajemniczą czytelniczką, oraz Panem B., enigmatycznym towarzyszem, przypomina wędrówkę przez labirynt – pełną zwątpienia, emocji i nieoczekiwanych refleksji.

   Styl Zająca jest jak malowanie słowem – subtelny i melancholijny, ale jednocześnie bardzo poruszający. Poetyckie metafory i niedopowiedzenia tworzą intymny klimat, który wciąga czytelnika w świat bohatera. Dialogi są szczere, czasem urwane, jakby podsłuchane w chwili największej szczerości.

   Książka porusza uniwersalne tematy: lęk przed bliskością, samotność i próbę odnalezienia sensu w życiu. Każda strona skłania do refleksji nad naszymi własnymi wyborami i emocjami. Bohaterowie są jak lustra – ukazują nam nasze własne słabości i pragnienia.

   „Anna i Pan B.” to powieść dla tych, którzy szukają literatury zmuszającej do myślenia, emocjonalnej i nieoczywistej. Jak filiżanka gorzkiej kawy w chłodny dzień – trudna, ale kojąca i głęboko potrzebna.